دوره اموزشی
دوره اموزشی عالی زبان بدن بازیگر مقابل دوربین در سال ۱۳۹۸
شاید بد نباشد در شروع این دوره کمی پیرامون هنر بگوئیم . هنر چیست؟
برای آغاز
هر چند هزاران تعریف و تعبیر از هنر خوانده و شنیده ایم اما در رفرنس های علمی هنر
مجموعهای از آثار یا فرایندهای ساخت انسانی است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات
و هوش انسانی یا بهمنظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق میشوند. همچنین میتوان گفت
هنر توان و مهارت خلق زیبایی است.
از مهمترین رشتههای هنری میتوان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیسگری،
عکاسی و چاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقص)،موسیقی، ادبیات (شعر، داستان)، سینما
ومعماری اشاره کرد.
همه ی عاشقان هنر و مخصوصا هنرجو هایی که در دانشگاه و یا کلاسهای بازیگری حضور یافته اند کاملا و به درستی از اهمیت بیان و بدن
آگاهی دارند و استاتید هم بزرگوار و فرهیخته کشور عزیزمان نیز کتاب هایی را معرفی میکنند یکی از کتاب هایی که برای آموزش و اطلاع
دانشجویان و عاشقان هنر معرفی می گردد
شده و چاپ ششم ان هم اینک مورد تدریس قرار می گیرد.
در دوره اموزشی
بهتر خواهید شناخت به نقاب پشت چهره ها دست پیدا خواهید نمود و … اما اساسا
است از انواع شکلهای ارتباط غیر کلامی یا رفتاری اشاره میکند که یک فرد از طریق رفتارهای فیزیکی خود، بدون آنکه صحبتی بکند با دیگران
قادر است، ارتباط برقرار نماید. این رفتارها میتواند مربوط به وضعیت و حالات بدنی (محل قرار گرفتن دستها، پاها، نحوه نشستن، ایستادن، راه
رفتن، خوابیدن)، ژستها (حالتها، اطوارها، اَداها)، حرکات و اشارات بدنی، جلوههای هیجانی صورت و حرکات چشمها باشدرا این گونه تعریف نموده اند که :
گفتن و یا حالت ایجاد اصوات بدون صدا را که بنا به سن جنس و قد و وزن و موقعیت جغرافیایی بروز می کند را
یاارتباطات غیر کلامی می نامند.
دوره اموزشی عالی زبان بدن بازیگر مقابل دوربین در سال ۱۳۹۸
آنچه در دوره اموزشی
در این دوره جدید آموزشی
تعبیر دیگری در آن کاملا غوطه ور شوند نکته مهم و استثنایی آن است که هر بار چگونه و چطور پروژه کاری جدید، خود را بانقش های جدید کاملا منطبق نمایند.
در دوره اموزشی عالی
داشته باشد حتی در لحظه و
در آموزش
باید دانست که انعطاف کافی و لازم که برای تغییر حالات از نقشی به نقشهای مختلف همان قدرت جادویی و افسانه ای و استثنایی بازیگران
مشهور هالیودی و اسکاری جهان است. در دوره اموزشی عالی
افسانه ای به تفکیک خاص عملکردی در ژانرهای مختلف سینمایی آشنا شده و پله پله تا موفقیت رهنمون خواهید شد دانشجویان هر دوره می
توانند به گزارش روابط عمومی مجتمع فنی علوی ایران دوره
پیشکسو تان و اهالی در دوره های بعدی نیزشرکت نمایند.
هنر شروع بکار نمود در این کارگاه تخصصی که در ۱۰ جلسه ۲ساعته و از هفته آخر تیر ماه آغاز شد سبک نوینی از آموزش که
مبدع ان است به اجرا در خواهد آمد در این دوره نیز مانند دوره های قبل از پیشکسوتان عرصه هنر و بهترینهای دوره های گذشته تجلیل بعمل خواهد امد.
سرفصلهای دوره اموزشی
۱-مفاهیم ارتباطات و ارتباطات غیر کلامی
۲- تجزیه و تحلیل اناتومی بدن و رابطه ان با
۳-
۴-
۵-
۶- آموزش تخصصی روی
۷- ناگفته های حرفه ای
۸- یک نمونه سورپرایز
مدرس دوره اموزشی
محل برگزاری دوره اموزشی زبان بدن بازیگر مقابل دوربین درسال۱۳۹۸
۰۹۱۲۵۲۸۱۹۵۲
۰۹۱۹۷۵۴۷۰۰۲
۰۲۱-۸۸۹۳۹۷۵۴
۰۲۱-۸۸۹۳۹۷۳۰
www.alaviiran.com
alavi.iran94@gmail.com
مطالعه بیشتر:
وقتی نشریهی قدیمی هارپرز
این صفحه آنقدر طرفدار پیدا کرد که هنوز هم در نشریهی هارپرز وجود دارد و در نسخهی وب مجله هم میتوانید بخشهایی از آن را ببینید (Harper’s Index).
صفحه ساختار بسیار سادهای داشت و در آن صرفاً مجموعهای از آمارها ارائه شده بود.
آمارهای هارپر در بسیاری از مواقع، دربارهی موضوعات بسیار ساده و دم دستی هستند و خیلی وقتها، بر اساس بحثهای روز دنیا انتخاب میشوند.
اما بدون اطلاع از تجربهی هارپر، کمتر کسی فکر میکند انتشار آنها بتواند مخاطب را جذب کند.
مثلاً این سوالها را بخوانید:
با وجودی که به نظر میرسد دانستن چنین اطلاعاتی نمیتواند چندان مفید باشد، ظاهراً مخاطبان بسیاری از این نوع آمارها استقبال میکنند.
البته عدهای هم هستند که معتقدند چنین آمارهایی میتوانند جرقههایی را در ذهن خواننده ایجاد کنند و نطفهای برای #ایدهپردازی و خلاقیت باشند.
کتاب The Book of Times نوشتهی لسلی آلدرمن (Lesley Alderman) چنین کتابی است و به سرعت شما را به یاد صفحات مجلهی هارپر میاندازد.
هر جملهای که بتوان با کلمهی زمان ساخت یا هر آماری که در توصیفش، ثانیه و دقیقه و ساعت بهکار بیاید، در این کتاب میتوانید بیابید.
از آمار وقتگذرانی روزانهای انسانها تا متوسط ساعتی که دانشآموزان در هر جای جهان، درس میخوانند.
یا مثلاً اینکه طول ۵۰ فیلم برتر دهههای مختلف بر اساس آمار IMDb، در دهههای اخیر بیشتر شده است:
حتی متوسط زمانِ در صف ایستادن در کشورهای مختلف هم فراموش نشده است.
به این اطلاعات، متوسط زمان غرق شدن کشتیهای مهمِ غرق شده، زمان مورد نیاز برای پوشیدن لباس گلف و متوسط ساعات خواب حیوانهای خانگی را هم اضافه کنید.
آیا چنین کتابهایی جذاب هستند و مشتری دارند؟ ظاهراً چنین است؛ اگر نبود، شاید هارپر هنوز انتشار آمارهای ایندکس خود را ادامه نمیداد.
آیا میتوان آنها را مستقیماً به مدیریت زمان ربط داد؟ بهنظر نمیرسد ایجاد چنین ربطی ساده باشد.
این نوع کتابها که گاه آنها را در دستهی آسانخوان طبقهبندی میکنند، برای افراد کتابخوان در کنار تخت و پیش از خوابیدن جذاب هستند؛ یا برای انتظار پیش از جلسه؛ یا هر زمان دیگری که فرد معتاد به کتاب، علاقه دارد کتاب بخواند، اما نمیتواند ذهن خود را در حد خواندن یک کتاب سنگین متمرکز کند.
به هر حال، لسلی آلدرمن، در عنوان فرعی کتاب، تکلیف خواننده را کاملاً مشخص کرده و تأکید کرده که قرار است با مجموعهای از اعداد و ارقام روبرو شود (A Compendium of Measures) و نه چیزی بیشتر.
اما شاید انتخاب عنوان چگونه از زمان درست استفاده کنیم برای یک مجموعهی آمار و ارقام که نویسنده، خود آن را Compendium خوانده است، مصداقِ دقت و سلیقه نباشد و خریدار را گمراه کند (چون کتاب به هیچ شکل، به استفاده درست از زمان ربطی ندارد).
به هر حال، اگر از انتخاب نادرست و گمراهکنندهی عنوان کتاب صرف نظر کنیم، این کتاب نیز مانند اغلب کتابهایی که توسط نشر هنوز ترجمه و منتشر شدهاند، ساختاری زیبا و ترجمهای روان دارد و سبک ترجمهاش خستهکننده نیست.
وقتی نشریهی قدیمی هارپرز
این صفحه آنقدر طرفدار پیدا کرد که هنوز هم در نشریهی هارپرز وجود دارد و در نسخهی وب مجله هم میتوانید بخشهایی از آن را ببینید (Harper’s Index).
صفحه ساختار بسیار سادهای داشت و در آن صرفاً مجموعهای از آمارها ارائه شده بود.
آمارهای هارپر در بسیاری از مواقع، دربارهی موضوعات بسیار ساده و دم دستی هستند و خیلی وقتها، بر اساس بحثهای روز دنیا انتخاب میشوند.
اما بدون اطلاع از تجربهی هارپر، کمتر کسی فکر میکند انتشار آنها بتواند مخاطب را جذب کند.
مثلاً این سوالها را بخوانید:
با وجودی که به نظر میرسد دانستن چنین اطلاعاتی نمیتواند چندان مفید باشد، ظاهراً مخاطبان بسیاری از این نوع آمارها استقبال میکنند.
البته عدهای هم هستند که معتقدند چنین آمارهایی میتوانند جرقههایی را در ذهن خواننده ایجاد کنند و نطفهای برای #ایدهپردازی و خلاقیت باشند.
کتاب The Book of Times نوشتهی لسلی آلدرمن (Lesley Alderman) چنین کتابی است و به سرعت شما را به یاد صفحات مجلهی هارپر میاندازد.
هر جملهای که بتوان با کلمهی زمان ساخت یا هر آماری که در توصیفش، ثانیه و دقیقه و ساعت بهکار بیاید، در این کتاب میتوانید بیابید.
از آمار وقتگذرانی روزانهای انسانها تا متوسط ساعتی که دانشآموزان در هر جای جهان، درس میخوانند.
یا مثلاً اینکه طول ۵۰ فیلم برتر دهههای مختلف بر اساس آمار IMDb، در دهههای اخیر بیشتر شده است:
حتی متوسط زمانِ در صف ایستادن در کشورهای مختلف هم فراموش نشده است.
به این اطلاعات، متوسط زمان غرق شدن کشتیهای مهمِ غرق شده، زمان مورد نیاز برای پوشیدن لباس گلف و متوسط ساعات خواب حیوانهای خانگی را هم اضافه کنید.
آیا چنین کتابهایی جذاب هستند و مشتری دارند؟ ظاهراً چنین است؛ اگر نبود، شاید هارپر هنوز انتشار آمارهای ایندکس خود را ادامه نمیداد.
آیا میتوان آنها را مستقیماً به مدیریت زمان ربط داد؟ بهنظر نمیرسد ایجاد چنین ربطی ساده باشد.
این نوع کتابها که گاه آنها را در دستهی آسانخوان طبقهبندی میکنند، برای افراد کتابخوان در کنار تخت و پیش از خوابیدن جذاب هستند؛ یا برای انتظار پیش از جلسه؛ یا هر زمان دیگری که فرد معتاد به کتاب، علاقه دارد کتاب بخواند، اما نمیتواند ذهن خود را در حد خواندن یک کتاب سنگین متمرکز کند.
به هر حال، لسلی آلدرمن، در عنوان فرعی کتاب، تکلیف خواننده را کاملاً مشخص کرده و تأکید کرده که قرار است با مجموعهای از اعداد و ارقام روبرو شود (A Compendium of Measures) و نه چیزی بیشتر.
اما شاید انتخاب عنوان چگونه از زمان درست استفاده کنیم برای یک مجموعهی آمار و ارقام که نویسنده، خود آن را Compendium خوانده است، مصداقِ دقت و سلیقه نباشد و خریدار را گمراه کند (چون کتاب به هیچ شکل، به استفاده درست از زمان ربطی ندارد).
به هر حال، اگر از انتخاب نادرست و گمراهکنندهی عنوان کتاب صرف نظر کنیم، این کتاب نیز مانند اغلب کتابهایی که توسط نشر هنوز ترجمه و منتشر شدهاند، ساختاری زیبا و ترجمهای روان دارد و سبک ترجمهاش خستهکننده نیست.
درباره این سایت